ระบอบ "นาย" "ทุน" = ศาสนาบูชา "อำนาจ" "เงิน"

ศาสนา ลัทธิต่าง ๆ ผมมองมานานแล้วว่า เป็นส่วนเข้ามาเติมเต็มมนุษยชาติ
เพื่อตอบความสงสัย ในสิ่งที่เหนือธรรมชาติ สิ่งที่สงสัย สิ่งที่ไม่เข้าใจ

เมื่อวิทยาศาสตร์ก้าวหน้าไป หลาย ๆ อย่างได้ถูกอธิบายด้วยความจริงที่ค้นพบ
จีพีเอส และดาวเทียมพยากรณ์อากาศ มาแทนที่การบูชาเทพโปเซดอน
นรกใต้พื้นผิวโลก ต้องอยู่ลึกกว่าระยะสิบสองกิโลเมตรที่เรือดำน้ำนอติลุสลงไปถึง
พระเจ้าของศาสนาคริสต์ ถูกเปลี่ยนที่อยู่จากเมฆบนฟ้า ไปอยู่ที่ขอบจักรวาลที่อยู่เกินกว่าอำนาจของบิกแบงค์

ใครเคยอ่านหนังสือของคุณ ดังตฤณ เรื่อง “เสียดายคนตายไม่ได้อ่าน”
คงได้แนวคิดใหม่ ๆ ที่เป็นรูปธรรมในการมองกฎแห่งกรรม
แม้เป็นสิ่งที่พิสูจน์ไม่ได้ และอธิบายได้ง่ายมากว่าเป็น “ปัจจัตตัง” หรือเป็นสิ่งที่รู้ได้ด้วยตนเอง

ผมมองหนังสือคุณดังตฤณว่า เป็นการอธิบายความสงสัย ความงุนงงในกฎแห่งกรรม ให้เป็นรูปธรรม จับต้องได้
สำคัญกว่านั้นคือ ผมชอบที่เป้าหมาย คือการสอนให้เข้าใจที่มา และที่ไป
สอนให้เป็นคนดี และอย่าไปหวังผลในความดีนั้น เพราะจะได้ผลไม่บริสุทธิ์

เหตุการณ์บ้านเมืองหลายๆ อย่างที่ผ่านมา หลายคนงุนงงเหมือนศาสนา
ไม่เข้าใจในปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นว่า ใคร ทำอะไร เพื่ออะไร

“คู่มือทรราช” เป็นคำอธิบายได้ดีพอสมควร
แต่มันไม่อธิบายปรากฏการณ์บางอย่างที่ผมสงสัย

“แผนการณ์จากฟินแลนด์” ไม่รู้ว่ามีจริงหรือไม่ หรือใครคิด ใครแต่งขึ้นมา
แต่กลับเป็นคำตอบที่เป็นรูปธรรมในการอธิบายหลาย ๆ อย่างได้อย่างลงตัว
๑.ยึดรากหญ้า
๒.บริหารด้วยทุนนิยม
๓.ปกครองด้วยพรรคเดียว
๔.รื้อระบบราชการ
๕.ลดบทบาทสถาบันกษัตริย์ให้เป็นแค่สัญลักษณ์

หากใครอ่านที่ผมเขียนเรื่อง “หาง” จากบทความที่ผ่านมา
ห้าข้อนี้ เป็นการใช้หางของคอมมิวนิส เหมา ฟาสซิส และทุนนิยมได้อย่างลงตัว
เหมือนทุกอย่าง จะตอบด้วย “เงิน”

เงินเป็นอุปกรณ์ และอาวุธนำไปสู่เป้าหมายอะไรบางอย่าง
แผนการปฏิบัติที่แยบยลนั้นอาจเป็นอย่างขั้นตอน
อาจแจกแจงได้เป็นข้อๆ ตามนี้
๑.กองทุนหมู่บ้าน กองทุนเอสเอ็มอี ทุนการศึกษาจากเงินหวย
๒.แปรรูปทรัพยากรเข้าตลาดหุ้น ปิดปากสื่อด้วยระบบสปอนเซอร์
๓.ซื้อ และมอมเมาพรรคการเมือง องค์กรอิสระ ด้วยผลประโยชน์ต่างตอบแทน ฯลฯ
๔.ขึ้นเงินเดือนราชการ เปลี่ยนเป็นพนักงานของรัฐ ไม่มีข้าแผ่นดินอีกต่อไป
เมื่อสำเร็จทั้ง ๔ ข้อแล้ว ผลลัพท์ข้อ ๕ อยู่ไม่ไกล

บวกกับการที่มีใครตั้งใจบังอาจ หรือรู้เท่าไม่ถึงการ
เอากรณีของประเทศเนปาล เป็นกรณีศึกษา
การที่กษัตริย์เนปาลทนไม่ได้ ลงมาสังฆกรรมนัวเนียกับการเมือง
จนประชาชนโกรธ และเดินขบวนขับไล่
สุดท้ายพระองค์ต้องคืนอำนาจ
และ มีการแก้รัฐธรรมนูญให้ลดพระราชอำนาจ

มันเปรียบเทียบไม่ได้!!!

แต่พอจะเห็นหนทางอะไรบางอย่าง
หากมีใครต้องการจะเดินให้เข้าแผนทั้งห้านั้น

เขาสู้กับอะไรอยู่?
เราสู้กับอะไรอยู่?

ถามตัวเองซะ
ว่าเราเชื่อในอะไร?
เราหลงไหลในอุปกรณ์ ในอาวุธที่เขามอมเมาเราหรือไม่?

เลิกทำตัวเป็นนักเชี่ยวชาญในตัวอักษรบ้างได้ไหม?
จงอย่าลืมตัวว่า ก่อนเป็นนักเชี่ยวชาญอะไรก็ตาม

คุณเป็น “คน” มาก่อน