หลักกิโลต่อไป อยู่ที่ใด?

ในที่สุดก็จบแล้ว ชีวิตการเรียน
สองอาทิตย์ก่อน พลังกายใจทุกส่วน
มุ่งไปที่วิทยานิพนธ์ที่ค้างคามาแรมปี

สรุปรวบยอดงานวิจัยเรื่องเทคโนโลยีตะวันตกล้ำยุค ด้วย "เศรษฐกิจพอเพียง” และ “ปฏิจสมุทบาท”
เนื้อความสรุปของสรุปที่ซ่อนอยู่ คือ “กูไม่ใช่ทาสพวกมึง”

หลักกิโลนั้นผ่านไปแล้ว
บังเอิญไม่ได้มองซะด้วย ว่ากิโลต่อไปจะเป็นอะไร
และกิโลต่อไปจะอีกไกลแค่ไหน?

แต่วันนี้กลับรู้สึกว่ามีอะไร “ต้องทำ” และ “อยากทำ”
เยอะกว่าตอนก่อนส่งวิทยานิพนธ์เสียอีก
และเยอะกว่าตลอด ๒๘ ปีที่ผ่านมา

เป้าหมายชีวิต เป็นสิ่งที่คิดนานแล้ว
แต่ต่อจากนี้ คือเวลาที่พิสูจน์ และทำให้มันเป็นจริง

แผนการต่อจากนี้คงเหมือนเล่นหมากรุก
รุกไปทีละตา กินทีละตัว คิดและเดินอย่างระวัง

เงิน เป็นปัจจัยที่สำคัญ
แต่ เงิน ไม่ใช่เป้าหมายอย่างแน่นอน

แผนธุรกิจที่วางไว้ จะให้มันเป็น “Cash Cow”
รีดมากินได้ทุกวัน เอาตัวรอด มีเหลือเก็บไว้ขาย บำเรอชีวิตบ้าง
แต่รายได้หลัก จะต้องไปหมุนเฟืองหลายๆ ตัวให้ประเทศไทยดีขึ้น
เฟืองคน เฟืองระบบ เพืองการศึกษา เพืองวิชาชีพ

เมื่อ วัวเงิน ตัวนี้เป็น “วัวดอลล่า”
การจะได้มาซักตัวก็ยากน่าดู

สนุกไปอีกแบบ
ที่ต้องวางกลเม็ดทุกหมากที่จะเดินในหมากธุรกิจกระดานนี้
คุยกับใคร คุยเรื่องอะไร คุยแบบไหน

หวังว่าทุกอย่างคงสำเร็จไปตามที่คาดหมาย

แม้ว่าหลักกิโลต่อไป ก็ยังไม่รู้อยู่ไหน

แต่เมื่อได้ทำในสิ่งที่อยากทำแล้ว

มันทำให้ไม่เหนื่อย ไม่ท้อจริงๆ นะ